Komentarzyk rocznicowy

Komentarzyk rocznicowy: za każdym razem gdy zbliża się rocznica Powstania Warszawskiego, lub 13-go grudnia 1981r. zastanawiam się, czy warto jeszcze w tej sprawie zabierać głos. Przecież ludzi rozumnych nie trzeba przekonywać, a tych, którzy do tego czasu są jeszcze zamknięci  na wszelkie rzeczowe argumenty, to pozostaną już na zawsze ze swoją zwichrowaną wizją tamtych wydarzeń.

Tak więc tym razem w grudniu miałem zamiar milczeć. No ale chcąc nie chcąc usłyszałem znów mędrców, którzy o dziwo bez wyjątku mówiąc jednym tonem zmusili mnie do zweryfikowania mojej wcześniejszej decyzji. Zwłaszcza kiedy usłyszałem wywód jednego z tych ekspertów, który to na argument prowadzącego program, że jednak około czterdziestu procent społeczeństwa nadal uważa ogłoszenie Stanu Wojennego jako decyzję właściwą i wybór mniejszego zła, odpowiedział, że liczba tak myślących ciągle maleje. Ja dodam, że kilkanaście lat temu zwolenników takich było grubo ponad sześćdziesiąt procent.

Ten fachowiec nie zdaje sobie widać sprawy, że strzela sobie w kolano, gdyż nie rozumie mechanizmu tego zjawiska i sam zmusza do myślenia każdego kto myśleć zechce. Jest przecież oczywistą oczywistością, że się tak wyrażę, że w tamtym czasie miażdżącą przewagę sondażową mieli ci obywatele, którzy byli tamtych wydarzeń czynnymi uczestnikami i odczuli wszystko na własnej skórze. Tak więc sami wszystko widzieli, sami odczuwali i nikt nie mógł im wcisnąć ciemnoty nawet najsprytniejszy złotousty dziennikarz, gdyż oni przy tym byli obecni. Z biegiem lat, kiedy zmasowana propaganda sprzedajnych mass mediów poza nielicznymi wyjątkami cały czas kłamie w tym temacie na wszelkie sposoby, nie tylko podczas rocznic to skutek oczywiście przychodzi. Z przyczyn naturalnych odchodzą żywi świadkowie, a przybywa ciągle ludzi znających tamte wydarzenia tylko z przekazów. W związku z tym, że przekazy te są permanentnie zakłamywane, więc następne pokolenia karmione są nieprawdą. No i w związku z tym każdy rozumny jeśli tylko może powinien tą prawdę głosić. To powinno być obowiązkiem w sumieniu każdego człowieka, któremu na tej prawdzie zależy. Dlatego też zrezygnowałem z milczenia i tych kilka słów komentarza postanowiłem napisać.

Nie chcę tym razem wdawać się w analizy wspomnieniowe, aby udowadniać słuszność decyzji ówczesnych władz, gdyż robiłem to wielokrotnie w różnych formach. Chcę tylko jeszcze raz powiedzieć, że prawda o tamtych czasach jest metodycznie i systematycznie fałszowana i ludzie powinni o tym słyszeć. Namówić jedynie chciałbym wszystkich tych, którzy jad mass mediów już znają, ale zależy im na wyrobieniu sobie własnego obiektywnego zdania, aby sięgnęli do jednej chociaż publikacji wydanej przez W. Jaruzelskiego. Prawda o Stanie Wojennym bez zapoznania się z argumentami Generała nie jest prawdą. A i tak jeśli ktoś nawet przeczyta wszystko to co W. Jaruzelski miał na ten temat do powiedzenia ale tamtych czasów nie zna z autopsji, nie będzie mógł prawdy o tamtych wydarzeniach poznać w pełni, gdyż nie ma słów na oddanie klimatu tamtego czasu, a bez tego nigdy nie da się w pełni adekwatnie odczuć i zrozumieć.

Na koniec jedynie mała refleksja, kiedy śledzę losy kreatorów tamtych wydarzeń. Kiedy wieje wiatr Historii to porywa za sobą różne śmieci. I jak to bywa, im lżejszy śmieć tym wyżej może się wznieść. Część tych śmieci opada, ale nie jeden osiada gdzieś czasem nawet wysoko. I o ironio czasem ktoś kto chciałby skutki wichury złagodzić, to może zostać częścią tych śmieci obsypany, lub skrzywdzony przez przywalenie elementami walącego się systemu.

Bruno