Zdrajcy w sutannach

Poniższą wiadomość w internecie zamieścił „ziemniak” pod jednym z artykułów w jednym z portali, Zaznaczam, że nie posiadam takiej wiedzy historycznej, aby w 100% potwierdzić te doniesienia.

~zimniak do ~obłuda na co dzień: Polscy „patrioci” w sutannach

Andrzej Olszowski

Biskup chełmiński od 1661 , 1674-1677 – prymas Polski, senator, podkanclerzy koronny.

Prymasem został w zamian za poparcie na elekcji Jana Sobieskiego i tak przez dwa lata ociągał się z oddaniem urzędu z którego miał duże zyski. Szkodnik, nepota, łapówkarz – opłacany przez Francuzów, Austriaków, Prusaków, Rosjan. Zaatakowany na sejmie przez kanclerza litewskiego przyznał się do wzięcia łapówki od Rosji.

Hieronim Radziejowski

Ojciec Michała Radziejowskiego.

Katolicki zdrajca i intrygant, sprowadził na Polskę potop szwedzki. Był współautorem planów potopu szwedzkiego. W czasie najazdu szwedzkiego był doradcą Karola Gustawa i jego dowódców. Współautor wymierzonego przeciw Polsce sojuszu pomiędzy Szwecją, Kozaczyzną i Siedmiogrodem

Michał Radziejewski

książę, biskup warmiński, od 1667r., arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1687-1705,senator, kardynał.

Łapówkarz – arcyzdrajca, rządny władzy. Jako interreks ogołocił skarbiec Polski trzykrotnie, sprzedał koronę Polski i Litwy (jako prymas i interrkes) . Wciągnął Augusta II (za łapówkę od Jana Reinholda Patkula) w 21-letnią wojnę ze Szwecja, która zrujnowała Polskę a z Rosji uczyniła potęgę i dało to wstęp do rozbiorów. Spiskował z Szwedami, Rosjanami, Sasami, Prusakami – którzy u schyłku jego życia oprócz zagarnięcia jego majątku ograbili kilka razy całą Polskę.

Krzysztof Białłozor

Kanonik wileński, zwany krwawym księdzem.

Jeden z przywódców szlachty w wojnie domowej na Litwie przeciwko Sapiehom. Za jego namową Król zastąpił wojska litewskie wojskiem saskim (Niemcy wyznania luterańskiego), i doprowadziło Litwę do ruiny, co skwapliwie wykorzystał August II i wprowadził wojsko saskie do całego kraju, aby przerzucić koszty utrzymania wojska na Polaków. Skończyło się to konfederacją tarnogrodzką, wojną domową, wezwaniem Rosji na rozjemcę i Sejmem Niemym pod rosyjskimi bagnetami.

Stanisław Szembek

Biskup pomocniczy krakowski od 1690 roku, biskup kujawski od 1700r. Prymas Polski w latach 1706-1721. Senator.

W roku 1667 poparł bezprawną elekcje Augusta II i wziął za to dużą zapłatę i awanse oraz służył mu pomimo, że ten przekształcił Polskę w pole bitewne, a Szwedzi, Rosjanie i Sasi grabili kraj bardziej niż podczas potopu. Z polecenia cara Piotr I ogłosił bezkrólewie i sprawował władzę w części okupowanej przez Rosjan.

Jan Szembek

Brat biskupa St. Szembka.

Też agent rosyjski, w roku 1703 był podkanclerzym, a następnie kanclerzem wielkim koronnym. Dzięki sprytowi i zapobiegliwości zdobył ogromny majątek, wpływami swymi ogarnął całą koronę. Począł frondować przeciw dworowi i wysługiwać się Moskwie. Jako płatne narzędzie cara Piotra I Romanowa odegrał w dziejach Polski rolę fatalną.

Krzysztof Antoni Szembek

Biskup inflancki od 1710, biskup poznański od roku 1717, kujawski w roku 1719, arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski w latach 1739-1748. Senator.

Stryjeczny brat kanclerza Jana i prymasa Stanisława i ich protegowany. Fanatyk religijny, jako proboszcz próbował nawracać Żydów. Odegrał role w „tumulusie toruńskim”, a Polacy zyskali opinie barbarzyńców i fanatyków religijnych, która trwa do dnia dzisiejszego.

Konstanty Felicjan Szaniawski

Od roku 1705 biskup kujawski, w latach 1720-1732 senator.

Zwolennik rządów Augusta pomimo że ten zdobył władze przemocą i oszustwem. W roku 1717 był jednym z organizatorów Sejmu Niemego. Polska straciła suwerenność i stała się rosyjskim protektoratem. Realizował politykę papieży, którzy współpracowali z silnymi zawsze Rosjanami, Austriakami, Sasami. Został nagrodzony za swoje „zasługi ” biskupstwem krakowskim.

Kazimierz Łubieński

Od roku 1705 biskup chełmiński, biskup krakowski w latach 1710-1719.

Poparł wojnę północną, wywołał dwie domowe i z Polski zrobił przydrożną karczmę dla obcych wojsk.

Jan Aleksander Lipski

Biskup łucki od roku 1732, krakowski i książę siewierski w latach 1732-1746, senator, kardynał.

Zdrajca, pachołek rosyjski. W roku 1724 został podkanclerzym koronnym i prezydentem Trybunału Koronnego. W roku 1733 wraz z biskupem Hozjuszem dokonał zdrady stanu wspierając zbrojna interwencje rosyjską.

Stanisław Józef Hozjusz

Biskup inflancki od roku 1720, następnie biskup kamieniecki od roku 1722 oraz biskup poznański w latach 1733-1738. Senator.

Zdrajca Polski, na usługach Sasów, również rosyjski kolaborant. To za jego sprawą papież unieważnił przysięgę sejmu konwokacyjnego, która wykluczała wybór obcokrajowca.

Adam Stanisław Grabowski

Od 1733 roku był biskupem poznańskim, następnie w roku 1736 został biskupem chełmińskim i kujawskim w 1739 roku oraz warmińskim w latach 1741-1766.

Wraz z biskupami Lipskim i Hozjuszem brał udział w „przyspieszonej” koronacji Augusta III Sasa pod bagnetami wojsk saskich i rosyjskich. Spiskował jednocześnie z Sasami i Rosją nad sposobem spacyfikowania prawowitego króla Leszczyńskiego.

Andrzej Stanisław Załuski

Od roku 1723 biskup płocki, biskup łucki w roku 1736, a chełmiński w roku 1739. W latach 1746-1758 biskup krakowski. Senator.

Kanclerz wielki koronny od roku 1735 do 1746 (dzięki poparciu carycy Rosji Anny) Karierę zrobił poprzez rodzinną protekcje oraz będąc na usługach Sasów i Rosjan. Współpracował z Augustem III i ambasadorem rosyjskim. Był przewodniczącym komisji ds. lustracji dóbr i zabezpieczenia materialnego armii i pod jego nadzorem w koszarach po 9 latach było 6 sprawnych armat, a wydatki na proch wynosiły 100 zł na rok. Załuski, kolaborant rosyjski został pochowany w katedrze wawelskiej.

Kajetan Ignacy Sołtyk

Od roku 1749 biskup koadiutor kijowski, biskup kijowski w roku 1756, w roku 1759 biskup krakowski (biskupstwo to objął dzięki przyjaźni z skorumpowanym ministrem związanym z Rosją). Senator.

Przeciwnik reform – brał udział w obaleniu reform tzw. Kodeksu Zamoyskiego, który sejm odrzucił pod wpływem Rosji, Rzymu i polskiego kleru. Na reformatora i lektora Akademii Krakowskiej rzucił klątwę. Spiskowiec, donosiciel. Zaaranżował proces o „mord rytualny”, aby wyłudzić pieniądze od Żydów (500 dukatów i futra warte 300 dukatów za uwolnienie), w wyniku którego na kilkudziesięciu z nich dokonano egzekucji.

Andrzej Szołdrski

Od roku 1635 biskup przemyski, biskup poznański w latach 1635-1650. Senator.

Był w komisji regulującej granice, w czasie kiedy Władysław IV wraz z i kilkoma senatorami postanowili oddać Moskwie miasto i zamek Trubeck. W Polsce nie doszło do wojny tylko dlatego, że zmarł car Michał Romanow.

Jan Stefan Giedroyć

Od roku 1764 biskup inflancki, w latach 1778-1803 biskup żmudzki (dzięki poparciu Rosji).

Przeciwnik konfederacji barskiej i Konstytucji 3 maja. Donosiciel, zdrajca.

Grzegorz Pusłowski

Administrator diecezji inflanckiej.

Nawoływał do poddaństwa względem carycy Rosji Katarzynie II jako prawowitej władczyni.

Władysław Łubieński

Od 1757 roku arcybiskup lwowski, a latach 1759-1767 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski. Senator. Interreks w latach 1763-1764.

Po śmierci Augusta III popierał kandydata saskiego, ale za łapówkę 80 tys. rubli (około 500 tys. zł) przeszedł na stronę rosyjską i pozwolił, aby Rosjanie zajęli się wyborem króla. W roku 1764 wydał zgodę na wkroczenie do Polski wojsk rosyjskich. Przez tego zdrajcę zostały zerwane stosunki dyplomatyczne z Francją, Austrią i Hiszpanią. Przeciwnik równouprawnienia prawosławnych i protestantów.

Gabriel Podoski

W latach 1767-1777 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski.

Rosyjska wtyka, bawidamek, hulaka, ścigany za długi przez sądy. Ponieważ bardzo dobrze układała się jego współpraca z Rosją, został za to wynagrodzony przez papieża i mianowany na prymasa. Nawet obłudny i zakłamany Kościół Katolicki uznaje go za czarną owcę.

Antoni Ostrowski

Od roku 1753 biskup inflancki, od 1763 kujawski, w latach 1777-1784 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, senator.

Rosyjski żołdak, według pokwitowań rocznie dostawał do Rosjan 3 tys. dukatów w złocie. Brał tez kasę od Prusaków. Razem z innymi biskupem – zdrajcą – doprowadził do ratyfikacji I rozbioru, przewodniczył delegacji podpisującej traktat rozbiorowy. Polski papież docenił jego „zasługi” i przy poparciu Rosji nagrodził Ostrowskiego mianowaniem go na arcybiskupa i prymasa.

Andrzej Stanisław Młodziejowski

Od 1766 roku biskup przemyski, w latach 1768-1780 biskup poznański. Senator. Kanclerz wielki koronny.

Prowadził hulaszczy tryb życia, zdrajca, złodziej, rosyjski agent, łapówki dostawał też do Prusaków. Większość swoich olbrzymich dochodów przeznaczał na kobiety. Współorganizator sejmu, na którym doprowadzono do ratyfikowania I rozbioru.

Adam Stanisław Krasiński

Lata 1759-1798 biskup kamieniecki, senator. Był też sekretarzem koronnym i prezydentem Trybunału koronnego.

Wróg reform, łapówkarz. Gdy Repin (ambasador Rosji) doprowadził do przeforsowania ustawy o równouprawnieniu prawosławnych i protestantów, odsunął się od Rosjan i organizował konfederację barską „w obronie wiary katolickiej”. Zwolennikom reform i przeciwnikom konfederacji „w obronie wiary katolickiej” grabił majątki. Rzezie dokonywane na innowiercach doprowadziły do wybuchu powstania Kozaków (200 tys. Polaków i Żydów zostało zamordowanych). Przyjął pieniądze od Austriaków, pomimo tego ze Austria już w roku 1769 była inicjatorem rozbiorów.

Ignacy Massalski

W latach 1762 biskup wileński. Senator.

Przeciwnik równouprawnienia prawosławnych i protestantów, zmienił zdanie gdy Rosjanie zakwaterowali w jego „dobrach” swoje wojska i przeszedł na ich stronę i zdradzał Polskę. W roku 1773 poparł Ostrowskiego i Młodziejowskiego w organizacji sejmu rozbiorowego. Zyskał wtedy miano „czwartej potencji rozbiorowej”.

Michał Poniatowski

Od roku 1773 biskup płocki, w latach 1784-1794 arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski. Senator.

Był zwolennikiem umiarkowanych reform, wrogiem Sejmu Wielkiego na którym mu wytykano chciwość i służalczość względem Rosji. Podczas powstania kościuszkowskiego przesłał Prusakom list, w którym wskazał słabe strony obrony stolicy. List przechwycono.

Józef Kossakowski

W latach 1781-1794 biskup inflancki, senator.

Brał udział w konfederacji barskiej. Był na stałym żołdzie u Rosjan. Przeciwnik reform i Konstytucji 3 Maja i płacenia podatków na wojsko. Przywódca targowicy, po jej zwycięstwie wprowadził faszystowski terror. Współorganizator „sejmu hańby”, który doprowadził do ratyfikacji przez sejm II rozbioru.

Kajetan Ghigiotti

Ksiądz, sekretarz gabinetu Stanisława Augusta Poniatowskiego, kapelan królewski.

Ze względu na swoją pozycję przy królu był bardzo cenionym agentem. Miał opinię człowieka, który potrafi zdobyć od króla każdą poufną informację i przekonać go do swoich pomysłów. Są pokwitowania za świadczenia usług agenturalnych.

Wojciech Skarszewski

Od 1790 roku biskup chełmski, senator, w latach 1824-1827 arcybiskup warszawski i prymas polski.

Doradca nuncjusza papieskiego Saluzzo, który spiskował z Rosją przeciwko Polsce. Przeciwnik opodatkowania kleru, wydał broszurę w której domagał się więcej przywilejów dla Kościoła. Złamał przysięgę Konstytucji 3 Maja i przystąpił do targowiczan i zwolnił wszystkich z tej przysięgi. Współorganizator „sejmu hańby”. Wraz z innymi biskupami donosił do cara to spowodowało odwołanie postępowego Ministra Oświecenia Publicznego Stanisława Kostki Potockiego.

Michał Roman Sierakowski

Od 1778 roku biskup przemyski.

Szuler na żołdzie rosyjskim, razem z Kossakowskim dokonał połączenia konfederacji Obojga Narodów. Papież Pius VI pobłogosławił targowicę i w prezencie otrzymał uchwałę przywracającą Kościołowi majątki diecezji krakowskiej.

Antoni Onufry Okęcki

Od 1770 roku biskup chełmski, biskup poznański w latach 1780-1793,senator.

Był na usługach płatnego agenta rosyjskiego i Rosji. Uczestniczył w pracach nad Konstytucją 3 Maja, lecz bronił przywilejów kościelnych i kleru. Przeszedł na stronę targowicy, wzywał do modlitw, aby Bóg błogosławił pracę konfederacji. Został mianowany cenzorem książek (przez Targowickich zdrajców).

Józef Arnulf Giedroyć

Od roku 1790 biskup koadiutor żmudzki, w latach 1803-1838 biskup żmudzki.

Wierny pachołek Rosji, swoją karierę zawdzięcza stryjkowi – też pachołkowi rosyjskiemu. Po III rozbiorze caryca Katarzyna II nagrodziła go krzyżem wysadzanym diamentami.

Marek Dziewoński

Ksiądz.

Podczas powstania zaprzyjaźnił się z rosyjskim porucznikiem i został jego informatorem. Po zwycięstwie pod Racławicami wysłał Rosjanom donos z planem obozu Kościuszki i słabych miejsc obrony. Donos został przechwycony przez Polaków. Został skazany na śmierć.

Jan Zawisza

Ksiądz z Połańca.

Nie udzielał sakramentów chłopom, którzy przyłączyli się do powstania kościuszkowskiego.

Zbigniew Oleśnicki

W latach 1423-1455 biskup krakowski. Pierwszy Polak kardynał.

Zwolennik władzy duchownej nad świecką. Doradca Władysława Jagiełły i Władysława Warneńczyka. Wróg husytów, wymógł na Jagielle edykt wieluński na mocy którego heretyków karano grabieżą majątku i karą śmierci. Obawa przed husycką herezja w Polsce sprawiła, że uniemożliwił Jagielle i Warneńczykowi objęcie tronu czeskiego. Zgodnie z wolą papieża oraz Niemiec doprowadził do udziału Polski w krucjacie na Turcję, która doprowadziła do ruiny skarb państwa i na wieki zniszczyła stosunki z Turcją.

Mikołaj Tungen

W latach 1468-1498 biskup warmiński, senator.

Niemiec, finansowany przez Krzyżaków i króla Węgier Macieja Korwina – zajął Warmię poddał ją Węgrom. Wywołał „wojnę popią”.

Erazm Ciołek

W latach 1503-1522 biskup płocki, senator.

Na podstawie fałszywych świadków i dokumentów otrzymał „potwierdzenie” szlachectwa i herbu Sulima. Agent niemiecki i sługus papieski.

Piotr Tomicki

Od roku 1515 biskup przemyski, w latach 1520-1525 biskup poznański, 1524-1523 biskup krakowski i książę siewierski , senator.

Razem z kanclerzem i zarazem agentem niemieckim Krzysztofem Szydłowieckim kierował sprawami Polski w tym dyplomacją. Szydłowicki jawnie brał łapówki od Habsburgów, a Tomickiemu płacono przywilejami i beneficjami . W roku 1524 papież Klemens VII mianował go na nuncjusza w Polsce, czyli reprezentanta interesów papieskiego Rzymu. Był głównym twórcą układu w Wiedniu, na mocy którego Jagiellonowie oddali Habsburgom Czechy i Węgry.

Maciej Drzewiecki

Od 1505 biskup przemyski, biskup kujawski od roku 1513, w latach 1513-1535 prymas Polski, senator.

Gdy w czasie reformacji chłopi nie chcieli płacić dziesięciny, a w Gdańsku wybuchła rewolta Drzewiecki wezwał na pomoc króla i wojsko. Uczestnik zjazdu wiedeńskiego, podczas którego oddano Niemcom Czechy i Węgry. Zwolennik sekularyzacji Prus.

Jan Chojeński

Od roku 1531 biskup przemyski, biskup płocki od roku 1535, w latach 1537-1538 biskup krakowski (książę siewierski), senator.

Sekretarz wielki koronny mianowany z naruszeniem ustawy o incompatibiliach. Agent niemiecki Habsburgów i Hohenzollernów. Osłabiał Polskę w interesie Niemców. Zwalczał ruch egzekucyjny domagający się zniesienia przywilejów kleru (opodatkowania go, przeglądu darowizn kościelnych, wolności wyznaniowej, utworzenie stałego wojska, likwidacji odrębności Prus). Domagał się wygnania Żydów z Polski.

Łukasz Górka

Biskup kujawski w latach 1538-1542, senator.

Jeden z najbardziej niebezpiecznych dla Polski agent papiesko-niemiecki. W 1522 roku, w Poznaniu skonfiskował i publicznie spalił księgi luterańskie. Niemcy i papieże byli bardzo zadowoleni z swojego agenta Górki i mianowali go tytułem Hrabiego Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.

Samuel Maciejowski

Biskup chełmiński od roku 1539, biskup płocki od 1541 roku, w latach 1546-1550 biskup krakowski i książę siewierski. Senator. Agent niemiecki.

Po nominacji na biskupa krakowskiego nie zrezygnował ze stanowiska kanclerza łamiąc ustawę o incompatibiliach. Protesty szlachty zaogniły sytuację w państwie. Doprowadził do pierwszego małżeństwa Zygmunta Augusta z epileptyczką Elżbietą Habsburg oraz przekazania mu władzy przez Zygmunta Starego na Litwie. Wzmocniło to stronnictwo habsburskie wspierane niemieckimi pieniędzmi oraz tytułami. Starał się skłócić Zygmunta Augusta z matką królową Boną. Dla zrobienia kariery przy królu, wbrew sejmowi i senatowi oraz szlachcie poparł ożenek Zygmunta Augusta z syfilityczką Barbarą Radziwiłówną.

OBUDŹ SIĘ POLSKO!!!