Radius Rydzykus

Radius Rydzykus, choroba, zwana potocznie torunianką. Gorączka intelektualna, osłabiająca zdolności poznawcze. Odkryta 8 grudnia 1991 w Toruniu. Osłabia trzeźwe rozumowanie, zwiększa ryzyko manipulacji. Zwiększa podatność na sugestie osób trzecich. Szczególnie narażone osoby w podeszłym wieku.

Zarażeni odbierają zdrowym uczestnictwa we wspólnocie/społeczeństwie/państwie z racji odmiennych poglądów. Narzucają swoje zdanie, traktują je jako ostateczność. Gorączka intelektualna obniża zdolności negocjacyjne przez co dialog pomiędzy zdrowym, a zarażonym jest niemal niemożliwy.

Utrudnianie niezarażonym dostępu do technologii, czy metod uznanych przez zarażonych za złe.

Łatwość manipulacji poprzez udawanie zarażonego, co jest oczywistą oczywistością.

 

Objawy: paranoidalne komentarze  na portalach wietrzące wszędzie spisek. Brak tolerancji dla innych nacji, poglądów, rozwiązań. Gardzenie ludźmi niezarażonymi. Zawierzanie życia Bogu.

Uważanie się za lepszy sort. Zarażeni to AK dzisiejszych czasów, reszta to zdrajcy i Gestapo.  Porażka odbierana jest jako manipulacja niezarażonych.

Unikanie otwartej dyskusji, opieranie poglądów na dyskusyjnych pismach i poglądach innych zarażonych,  nakręcanie spirali nienawiści. Uzależnienie od osób trzecich. Brak własnego zdania.

 

Hejt: najważniejszy z objawów. Trollownie w komentarzach i rozmowach. Nie uznawanie wiodących autorytetów, będących w sprzeczności z główną linią zarażonych. Autorytety uznawane są za ważne, gdy podzielają linię zarażonych.

Bóg, honor, ojczyzna, czy tak mi dopomóż Bóg, powtarzane nagminnie, co według zrażonych czyni ich patriotami. Kto nie skacze razem z nami – ten przeciwko nam. Chorobliwie eksponowanie skrajności.

 

Lek: wiedza.

 

Substancja czynna: rozum.

Badania i testy wykazały, że rozum może przyczynić się do całkowitego wyleczenia z toruninanki. Ważne jest nieprzerwanie stosowanie terapii przez okres zalecony przez lekarza. Ważne jest unikanie kontaktu z zarażonymi w trakcie terapii. Dotyczy to kontaktów bezpośrednich, ale także źródeł pisanych i mówionych.

 

Leczenie: identyczne jak w przypadku leczenia nałogów. Powolne i zaplanowane osłabienie torunianki poprzez ograniczanie kontaktu z innymi zarażonymi do całkowitej eliminacji kontaktu z zarażonymi.

 

Objawy niepożądane: jak w przypadku innych uzależnień. Zawroty głowy, wymioty, biegunka, duszności, zagubienie, uczucie strachu.

 

Ogniska choroby: parafialne kółka różańcowe, Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, Kluby Gazety Polskiej, Fronda.

 

Dawkowanie: 3 razy dziennie obiektywna wiedza przed posiłkiem.

 

Casus niespójności (Casus Jezusa): torunianka powoduje przeświadczenie, iż tylko skrajne własne poglądy są prawidłowe. Choć człowiek na którego się powołują miłował każdego bliźniego, postępowanie zarażonych torunianką jest zgoła odmienne od nauk ich Mistrza. Mistrz – zwany przez nich Bogiem – Jezus Chrystus, był przykładem wyrozumiałości, skromności i bezinteresowności. Nazywanie Bogiem, Jezusa jest sprzeczne z I przekazaniem Dekalogu. Pomimo, że zarażeni mają świadomość zapisów w świętej księdze, nadal nazywają Jezusa Bogiem.

 

Casus Franciszka: pomimo bycia autorytetem, oskarżany przez zarażonych o skrajność, lewactwo i inne wypaczenia z powodu innego – lżejszego – spojrzenia na świat.