[Z Archiwum Solidarności] Biuletyn NSZZ „Solidarność” H. Cegielski nr 14/64/88 z 19.11.1988 roku

Przestawiamy komunikat Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarności” – fragmenty poniżej, całość w zeskanowanym dokumencie. Prosimy to zweryfikować ze swoimi doświadczeniami z początku lat 90 XX wieku. Prosimy pamiętać, kto wtedy był u władzy!

Rząd Rakowskiego zamierza zamknąć bez konsultacji i bez zasięgania opinii czołowych ekonomistów co najmniej 100 wielkich zakładów przemysłowych. O losie przedsiębiorstw zamiast rynku rozstrzygać ma arbitralnie premier. (…)
NSZZ „S” nie może jednak uchylić się od odpowiedzialności za los ludzi zagrożonych bezrobociem i społeczną degradacją. (…)
NSZZ „S” będzie występował w obronie pracowników likwidowanych przedsiębiorstw bez względu na ich przynależność związkową. (…)
W przypadku zamykania zakładów pracy żądamy od władz państwowych spełnienia następujących warunków (…):
1. Należy przyjąć zasadę, że nikt z pracowników likwidowanego przedsiębiorstwa nie może ponieść straty, gdy idzie o zarobki, warunki pracy, status zawodowy, uprawnienia socjalne i sytuację mieszkaniową.
2. Pracownicy, którym władze państwowe nie zdołają zapewnić w tej samej miejscowości zatrudnienia zgodnego z ich kwalifikacjami (…) mają prawo wyboru jednego z następujących rozwiązań:
a. przeniesienie do innej miejscowości, w której otrzymają oni pracę (…) i mieszkanie (…). Wszystkie koszty (…) pokrywa państwo,
b. przekwalifikowanie na koszt państwa (…),
c. wypłata jednorazowego odszkodowania w wysokości (…) za ostatnie 12 miesięcy (…),
(…)